Hervormde gemeente Blauwkapel-Groenekan
Nr. 7, juli/augustus 2015 Jaargang 58
Zelfs vindt de mus een huis bij Uw altaren (ps. 84)
Meditatie
Hinken op twee gedachten
Hoe lang hinkt gij op twee gedachten? Zo de Heere God is, volgt Hem na. En zo het Baäl is, volgt hem na!Maar het volk antwoordde hem niet één woord.
1 Kon 18 : 21.
Bovenstaande vraag werd door de profeet Elia gesteld aan het volk Israël. Waarom? Omdat het volk zowel de God van Abraham, Izak en Jakob diende als de God van Izebel! Israël ging naar de tempel in Jeruzalem om de Heere te offeren, maar boog óók voor het beeld van Baäl. Vanwege haar afkomst hield het volk zich aan Gods wet, en vanwege de mode vereerde zij Baäl. Dit volk had dus geen duidelijke keuze gemaakt. Anders gezegd: Israël had dus een dubbele overtuiging. Het diende helemaal de Heere. En het bracht voortdu¬rend hulde aan Baäl. Men aanbad de Heere om Gods knechten een plezier te doen. En men aanbad de Baäl om Izebel een genoegen te doen.
Dat is een godsdienst van 200%.En daarom stelt Elia de vraag: Hoe lang hinkt gij op twee gedachten?Het is dus geen vraag uit nieuwsgierigheid. Ook geen vraag uit onwetendheid. Maar een vraag om Israël te waarschuwen: mensen, dat hou je niet vol! Deze beide levensovertuigingen kùn je niet combineren! Tegelijk luisteren naar de Leeuw uit Juda’s stam en naar de briesende leeuw is onmogelijk. Je kunt niet God èn de Mammon dienen!
Iemand zal zeggen: maar hoe wist Elia eigenlijk, dat Israël de God van Abraham, Izak en Jakob niet echt vreesde? Dat zag hij aan de weg die Israël volgde. Wie de Heere erkent, die volgt Hem na. En wie Baäl dient, die volgt hèm na.Maar Israël volgde niemand na! Geen Heere en geen Baäl. En dàt stelt de profeet aan de kaak: Zo de Heere God is, volgt Hem na. En zo het Baäl is, volgt hem na!
Met andere woorden: Israël, wees consequent! Als jullie de Heere dienen willen, weest dan ook heilig, biddend, getrouw en oprecht. Maar als de wereld het waard is om gediend te worden, geniet dan van de wereld met volle teugen. Maar niet dat halve en dat lauwe. En wat gebeurde er toen? Het volk antwoordde hem niet één woord. Dat is raar? Elia had een duidelijke vraag gesteld. Er moest een keuze gemaakt worden. Voor of tegen de God van Israël. Maar er kwàm geen antwoord! Dat hele volk zweeg massaal. Waarom?
Wel, er zullen op de Karmel wel mensen geweest zijn, die uit protest zwegen. Dat waren mensen, die dachten: Elia, man, je zit er helemaal naast!Denk jij, dat ik een halfslachtige Israëliet ben? Nee hoor! Ik vrees de God der vaderen echt wel. Maar hoe ik daar verder gestalte aan geef, daar heb jij, Elia, niets mee te maken!
Het is alsof Elia dit soort zwijgen al had beantwoord. Wat had Elia namelijk gezegd? Zo de Heere God is!Àls de Heere God is, tja, maar dàn hebben jullie Hem ook te gehoorzamen. Dan moeten jullie voor Hem en Zijn Woordbuigen!
Er zullen op de Karmel ook nog andere Israëlieten hebben gezwegen. Mensen, die de boodschap van Elia eerst even moesten verwerken. Ze stonden perplex! En ze dachten na. Want wat die Elia gezegd had, dat wàs nogal wat! Ze moesten dus van hun dubbele godsdienst afstappen?Best, maar zoiets is ingrijpend! En daar moeten ze eerst eens goed over nadenken.Of, even, even? Dat kon wat dagen of zelfs weken gaan duren!
Het is alsof Elia de gedachten van deze mensen op voorhand had gezien. Want wat zei deze profeet ook al weer? Hoe lang hinkt gij op twee gedachten? Hoe lang! In elk geval was Israël vanaf de grote droogte al bezig geweest om twee heren te dienen. En dat wasal zo’n drie-en-een-half jaar. En is dat nòg niet lang genoeg geweest om tot een keuze te komen? Hoeveel tijd moet er dan nog bíj komen? Er zullen ook mensen op de Karmel gezwegen hebben, die Elia te rechtlijnig vonden. Mensen, die dachten: wat deze profeet zegt is natuurlijk wel wáár, maar hij had zijn boodschap heel ànders moeten brengen. Veel gevoeliger! Als de profeet nu eens echt bewogen had gesproken. Zouden de mensen dan niet massaal de Heere zijn gaan volgen? Maar zoiets lukt je uiteraard niet op deze confronterende wijze. Daar win je geen zielen mee.Kijk maar, ze zwijgen allemaal!
Maar dat zwijgen kwam niet door het ontbreken van een lieflijke verpakking van de boodschap. De Israëlieten waren het met de inhoud van Elia’s boodschap gewoon niet eens!
Ik hoop daarom van ganser harte, dat Elia’s oproep u niet tot dit zwijgen zal brengen! Tegelijk hoop ik, dat Elia’s oproep u wèl tot zwijgen zal brengen. Wat bedoel ik daarmee? Dat u voor Gods aangezicht niets meer te zeggen hebt! Omdat uhet hoofd moet buigen en het moet erkennen: Heere, het is wáár! Ik hou van een gezapig kerkelijk leven! En ik sluit mijn ogen graag voor de werkelijkheid vanwege mijn liefde tot mezelf.En Heere, als u daarom nooit meer naar mij zou omkijken, Heere, dat zou terecht zijn!
Maar weet dan één ding. Elia kon bidden om vuur uit de hemel. Maar de meerdere Elia, Christus, bidt nog om vuur in de hemel! De Heere Jezus bidt nog om het vuur van de Heilige Geest. En als dàt vuur gaat branden in uw hart, dan zult u aan de ene kant beschaamd zwijgen. Maar aan de andere kant zult u dan niet kùnnen zwijgen! Waarom niet? Vanwege de eer van Christus’ Naam zult u dan móeten spreken! Spreken over de grootheid van de zondaarsliefde van het Lam Gods.
Ds. M. Baan, Veenendaal
Uit de gemeente
Onze zieken
Mevr. Riek v.d. Wind – van Vulpen kreeg de teleurstellende mededeling dat de chemokuur niet het beoogde resultaat heeft gehad… Dat was onverwacht. Het leek zo goed te gaan. En toch…
Er zit nog iets. En dat “iets” moet worden weggehaald. Opnieuw zal zij een operatieve ingreep moeten ondergaan. Als u dit leest heeft die mogelijk reeds plaatsgevonden. (7 juli, Antonius-ZH Nieuwegein). Zo blijft de spanning…
Onze tijden zijn in Gods hand. Laat ons betrouwen staan op Hem alleen!
De HEERE zij genadevol nabij! In stilheid en vertrouwen zij onze sterkte.
Meeleven
We leven mee met fam. du Mortier. Op 26 juni jl. overleed de oude moeder en oma Du Mortier, mevr.AdrianaKlazina du Mortier-Visser. Zij mocht 96 jaar oud worden. Hans en zijn zus Lenny en broer Wim hebben haar lang in hun midden mogen houden. De laatste tijd werden haar krachten dusdanig minder, dat haar overlijden niet verraste.
Vrijdag 3 juli is haar lichaam ter aarde besteld te Oud-Beijerland.
Van harte wensen we de fam. du Mortier Gods troostvolle nabijheid toe.
Ook anderen in de gemeente, die nog maar kort geleden te maken kregen met een sterfgeval in familiekring,van harte sterkte toegewenst. In de HEERE is kracht.
Onze jarigen
In de komende periode hoopt D.V. jarig te zijn:
1 september: Mw. J.A. van Zoeren-Kazius (84 jaar).
Bijbelkring
Medio september, DV woensdag de 16e, hopen we weer een begin te maken met de Bijbelkring. In het septembernummer van ons kerkblad willen we u nader informeren over de data en de te behandelen stof. U kunt deze eerste datum reeds noteren. U bent heel hartelijk welkom. Ook onze jonge mensen!
Catechese
Ook komend seizoen hopen we weer samen met ds.Kruijmer (Lage Vuursche) de catechese te verzorgen. Nadere mededelingen volgen in het septembernummer.
Gemeenteavond
DV dinsdagavond 1 september zal er weer een gemeenteavond worden gehouden om elkaar te informeren, te horen en te spreken over het voortgaan van onze gemeente in de nabije toekomst.
We nodigen al onze (meelevende) gemeenteleden van harte en met aandrang uit daar aanwezig te zijn!
Persoonlijk
Het is goed te begrijpen dat velen van ons het moeilijk te aanvaarden vinden, dat onze gemeente kennelijk niet goed meer zelfstandig kan functioneren. Zoals bekend is, zijn er grote zorgen rondom de ambten. Zo hebben we momenteel geen enkele ambtsdrager meer uit de eigen gemeente…Dat wordt het meest duidelijk en pijnlijk zichtbaar tijdens de erediensten. We mogen dankbaar zijn, dat buurgemeenten ons willen bijstaan, zodat de erediensten toch kunnen doorgaan. We denken in het bijzonder aan “de Ark”, die ons trouw helpt door steeds weer een ouderling te zenden.
Ook Lage Vuursche wil ons helpen door ambtsdragers te zenden om de kerkenraad te versterken in de ambtelijke vergaderingen: Diaken H. van Dam, en dhr. H. Kuus. We heten hen hartelijk welkom in ons midden.
Naast genoemde grootste zorg, is er ook de financiële problematiek. Wellicht kan daar verandering in komen.
De zorgen rondom het kosterschap zijn weggenomen door de spontane bereidheid van Douwe Tijsma, om ons te helpen. We zijn hem daar zeer erkentelijk voor. Inmiddels hebt u met hem en met zijn enthousiasme kennis kunnen maken. Douwe, weet je welkom!
Nogmaals bedanken we Ina en Albert voor hun buitengewone inzet in de achterliggende jaren! Het was geweldig.
Samenvoeging met een andere gemeente is nu een noodzakelijke stap. En dat juist om de deuren van de kerk nog zo lang mogelijk open te kunnen houden. Zonder de hulp die wij nu reeds ontvangen, zouden er al geen kerkdiensten meer kunnen plaatsvinden.
Ik wil u graag zeggen dat ook ik deze situatie niet heb gezocht of gewild. Integendeel.
Hoe graag had ik gezien dat de gemeente was gaan groeien en bloeien. -Dat mensen die destijds naar elders vertrokken, weer zouden terugkeren om de gemeente te bouwen.
Maar nee…
Dus nu: noodzakelijke samenwerking. Ik besef dat dit niet zomaar van harte wordt toegejuicht…
Graag wil ik duidelijk stellen dat het hier gaat om piëteitvolle besluitvorming binnen de kerkenraad, zoveel mogelijk in samenspraak met u. Ook de gemeenteadviseur ds. S. de Kam speelt hierin een rol. Niemand kan persoonlijk verantwoordelijk worden gesteld voor (hetgeen door velen wordt ervaren als) de neergang van de gemeente.
Van harte hoop ik dat u de besluitvorming van de kerkenraad nu en in de toekomst wilt respecteren. Bovenal dat u ons draagt in het gebed. Zonder de zegen van de HEERE is het allemaal niets gedaan!(GAvG)
Vakantie
De week van 12 juli en de laatste twee weken van augustus hoop ik vrijaf te houden. De pastorale zorg is dan in handen van ds. Baan. Tel. 0318-302069
Koffie drinken
D.V. zondag 16 augustus drinken we na de morgendienst koffie in de consistorie met ds Baan.
Kopij
Graag kopij voor de maand september inleveren voor D.V. zaterdag 5 september.
Hoe de vraag naar een foto van Ds. Bax leidt tot een rondgang van het heden naar het verleden en weer terug en eindigt in de toekomst.
Door de secretaris van de onderwegkerk Blauwkapel werd ik begin dit jaar gevraagd naar een foto van ds. Daniël Bax. Ds. Bax stond tot en met 1943 in het kerkje van Blauwkapel, daarna ging hij met emeritaat. De zoektocht start met een bezoek aan mevrouw J. H. van Voorst op het Maertensplein in Maartensdijk. Zij woonde vroeger in de Blauwkapel en is in 1943 als laatste, tijdens WO II, door ds. Bax getrouwd in het kerkje van Blauwkapel. Helaas …zij heeft geen foto van Ds. Bax. Vervolgens vraag ik de kerk van Blauwkapel – Groenekan om een foto. Ook hier is geen foto van ds. Bax.
Toch is die foto er gekomen.
Op een zaterdag in juni 2015 organiseerde “De Slak” uit Maartensdijk een fietstocht met historische fietsen, door Maartensdijk, Hollandse Rading, Westbroek, Groenekan en Blauwkapel.
Bij het kerkje van Blauwkapel vertelde ik over de teruggevonden predikantenborden, de laatste trouwdienst van ds. Bax in het kerkje en de jong overleden dochter van Ds. Bax. Een van de 24 deelnemers zei daarop: Ïk ben een achterkleinzoon van deze ds. Bax en mijn grootvader was de tweelingbroer van de in 1943 jong overleden dochter.”
Een paar dagen later heb ik een foto van ds. Daniel Bax.
Het verhaal is nog niet af.
Een ziekenbezoekje in Lage Vuursche levert nog meer informatie over ds. Daniel Bax op. Hij is op 12 mei 1865, dit jaar 150 jaar geleden, geboren in de pastorie van Lage Vuursche als zoon van ds. Hendrik Bax ( 1828- 1911 ). Ook zijn grootvader Dirk Bax was predikant, hij kwam in 1837 op tragische wijze om het leven omdat zijn kleding door een kaars vlam vatte.
Na zijn emeritaat is ds. Bax in Maartensdijk gaan wonen, Hij is op het kerkhof in Groenekan begraven.
Ik eindig op het kerkhof van Groenekan waarop de grafsteen staat, dat Ds. Daniel Bax op 7 februari 1953 is overleden. Bij hem liggen zijn echtgenote en twee dochters.
Van het heden zijn we naar het verleden gegaan en vandaar weer in het heden. Ik wil eindigen in de toekomst met de tekst uit Romeinen 6: 23 die op hun gezamenlijke grafsteen staat:
Want de bezoldiging der zonde is de dood, maar de genadegift Gods is het eeuwige leven, door Jezus Christus, onzen Heere. Douwe Tijsma
Puzzelt u (je) graag?
In de Bijbel komen veel dierennamen voor. Hieronder staan er 20.
De letters staan door elkaar. Kunt u (kun je) ze allemaal vinden?
Als u (je) er niet uitkomt, kijk dan eens in Job 39 en 40. Of in Leviticus 11.
| 1. Zeel | 11. Krannahips |
| 2. Wileune | 12. Kraven |
| 3. Bregtieg | 13. Logusiverts |
| 4. Ievaorao | 14. Regi |
| 5. Hedin | 15. Panradijl |
| 6. Dalkips | 16. Kotsbeen |
| 7. Fudi | 17. Schollevaar |
| 8. Werreos | 18. Sagheid |
| 9. Klidorok | 19. Elemal |
| 10. Kerkik | 20. Luismever |
Een kleine wolk (vervolg)
Verhaal geschreven door mevr. Nellie Teekens-Krijgsman
De oude man ging bidden tot zijn God om regen en de jongen moest steeds gaan kijken of er al een wolkje aan de lucht kwam. Toen hij zeven keer was gaan kijken, was er een heel klein wolkje, zo groot als de hand van een man. En daarna ging het geweldig hard regenen.
De juffrouw vertelde, dat haar God heel machtig is. Machtiger dan alle goden bij elkaar.
Kijk, en aan dat verhaal heeft Nebbi gedacht.
Hij ging naar vader en vertelde het hem. Hij zei: “Als u tot die God gaat bidden, dan ga ik buiten het dorp naar de lucht kijken. Het helpt vast, vader, want die God is machtiger dan onze goden,
zegt die juffrouw.”
“Hou je mond”, brulde vader. “Wij geloven alleen in onze eigen goden. Je mag nooit meer naar de school van die juffrouw! Het zijn allemaal leugens van die witte mensen.”
Meteen had Nebbi een klinkende oorvijg te pakken.
Zachtjes huilend was hij weggelopen.
Maar tòch … hij geloofde het verhaal van die onbekende God.
Nu zit hij hier, buiten het dorp.
Hij kijkt naar zijn handen. Nee, ze zijn niet zo groot als de handen van een man. De handen van een man zijn net zo groot als zijn twee handen samen.
Hij is hier voor de eerste keer.
Nebbi kan niet tellen. Hij weet niet eens wat zeven keer is.
Maar een grote jongen uit het dorp wist het wel. Hij zei: “Weet je niet hoeveel zeven is? Kijk, dit is zeven.”
De jongen brak kleine takjes af en gaf die aan Nebbi.
“Dit zijn zeven takjes”, zei hij.
Als een kostbare schat had Nebbi de zeven takjes snel gepakt.
Hij was er mee weggerend.
Verbaasd had de jongen hem nagekeken. Voorzichtig zet Nebbi de takjes in het droge zand.
Hij denkt: iedere keer, als ik terugga naar het dorp, gooi ik een takje weg. Als alle takjes weg zijn … dan gaat het regenen!
Maar er is voor Nebbi geen oude man die tot God bidt.
Daarom doet Nebbi het zelf. Hij weet helemaal niet goed hoe dat moet.
Hij denkt aan de juffrouw.
Zij vouwt haar handen en sluit haar ogen en dan gaat ze praten tot haar God.
En daar, in het droge gras, doet Nebbi hetzelfde.
Hij bidt tot de God van hemel en aarde. De God, Die hij niet kent.
Maar in zijn kleine jongenshart is een vast vertrouwen op die machtige God.
Hij vraagt, of God een kleine wolk wil sturen, waaruit veel regen komt.
Na een poosje staat hij op, trekt een takje uit de grond en gooit het weg.
Dan loopt hij naar het dorp. Als hij bij het dorp komt, gaat hij meteen weer terug naar zijn plek bij de boom.
Weer tuurt hij naar de blauwe lucht. Nee, nog niets te zien.
Die dag gaat hij vijf keer heen en weer.
Morgen gaat het regenen, denkt hij.
Zijn laatste twee takjes heeft hij op een veilig plaatje bij de boom neergezet.
Morgen, dàn zal het gebeuren. (wordt vervolgd)